Zerbitzuak
Beren barne-osasunarekin kezkatuta eta arduratsu dauden pertsonentzako (emakume eta gizonentzako) gunea. Informatzea, tratatzea eta laguntzea.
Gure gorputza entzutea bizitzako etapetan zehar bidaiatzeko, aldaketak ikasi eta horiei aurrea hartzea benetako patologia bihurtu baino lehen.
Pixa nahi gabe galtzea da, objektiboki nabaritzen dena eta arazo soziala edo higienekoa dakarrena. Uste baino askoz arazo arruntagoa da.
Lehor ez joatearen sentsazioa dagoelako, usaindu daitekeen sentsazioa dagoelako, etab., eguneroko jarduerak mugatu eta autoestimuari ere eragin diezaioke.
Hiru mota daude:
Maskuriaren hantura da, agente infekzioso batek eragin ala ez. Lehenik eta behin, baztertu egiten da agente infekzioso bat dagoela.
Infekzioren bat izanez gero, tratamendu medikoa behar du. Hala ez bada, balorazio fisioterapikoa egingo dugu, hantura eta sintomak eragiten dituzten arrisku-faktoreak ebaluatzeko.
Prostataren hantura da, agente infekzioso batek eragin ala ez. Lehenik eta behin, urologoarengana joan behar du, tratamendu medikua behar lukeen agente infekziosorik ez dagoela ziurtatzeko. Infekziorik ez badago, fisioterapiarekin lan egin dezakegu.
Nahi gabe uzkitik gasak eta gorozkiak galtzea.
Gorozkiak kanporatzeko zailtasuna, libratzeko ahalegin handiak egitera behartzen duena.
Komunera gutxienez egunean behin joatea da ohikoena.
Uzkiko esfinterreko zauria da, oso mingarria batez ere kaka egiterakoan, odol freskoa ager daitekeelarik.
Horren ondorioz, idorreria sor daiteke eta arazoa areagotu gurpil zoroan.
Hiato urogenitalaren bidez organo pelbikoen jaisteari esaten zaio.
Garrantzitsuenak cistocele (maskuria erortzea), histerocele (umetokia erortzea) eta errektozele (ondestea jaistea) dira.
Gutxienez sei hilabeteetako eboluzioa duen mina da, eremu pelbikoari eragiten dio eta ondorio kognitiboak, portaerazkoak eta sozialak izan ditzake, markatzaile biologiko berezirik gabe.
Definizio horrek oinazearen analisi multifaktoriala azpimarratzen du.
Pelbiseko min kronikoaren ezaugarri diren sintomak asko eta askotarikoak dira, baita kokapen desberdinetakoak ere (eremu perianala, coxisa, perineoaren erdiko nukleo haritsuaren eremua, barrabilak, zakila edo zona suprapubikoa).
Zauri, urradura edo lesio baten ondoren ehun normala ordezkatzen duen ehun haritsua da orbain-ehuna.
Ehun berri hori modu anarkikoan banatzen da, ehun zurrunago batean bihurtuz eta sortzen diren atxikidura horiek, mina eta mugimendu eza eragin dezakete inguruko ehunetan.
Sexu-erantzunaren, desioaren, kitzikapenaren eta orgasmoaren prozesuaren hiru faseetako edozeinen alterazioak dira.
Mina bera izan daiteke sexu-disfuntzioen eragilea.
Fisioterapiarekin eta beste profesional batzuekin batera, psikologo, sexologo eta ginekologoekin kasu jakin batzuetan lagundu dezakegu, hala nola: dispareunia (sarpenaren hasieran edo amaieran mina izatea), baginismoa (baginan ezer sartzeko ezintasuna, mina).
